Mijn naam is Rianne van Leeuwen en ik ben 51 jaar oud. Ik kom oorspronkelijk uit Den Haag, maar woon nu in Coevorden. Ik ben getrouwd en ik heb drie zonen met het autismespectrumstoornis. Vroeger was ik actief in de politiek en stond ik op verschillende kandidatenlijsten als raadslid. Uiteindelijk werd ik gekozen als burgercommissielid in Coevorden en kon ik nog meer in de politiek betekenen. Hoewel ik niet meer actief ben in de politiek, blijf ik wel geïnteresseerd en geef ik soms nog input. In mijn vrije tijd geniet ik van wandelen en fietsen met mijn hond. Ik vind het belangrijk om actief te blijven!
Na het afronden van mijn havo-opleiding, studeerde ik dierverzorging en had ik gedurende 2,5 jaar een eigen dierenspeciaalzaak. Uiteindelijk besloot ik te stoppen, omdat het financieel niet genoeg opleverde. Niet lang daarna werd ik zwanger en bleef ik thuis om voor mijn drie kinderen met het autismespectrumstoornis te zorgen. Na een tijdje ging ik weer aan het werk als kookdame bij een woonvoorziening en ik vond het geweldig om voor de bewoners te koken en hen te helpen met hun dagelijkse bezigheden. Gaandeweg besefte ik dat ik nog meer kon bijdragen door hen te ondersteunen met persoonlijke verzorging en begeleiding. Het zorgen voor mijn zonen droeg ook bij aan dat gevoel. Soms zaten zij in een groep en vond ik dat de zorg beter kon. Om mezelf bij te scholen en mijn kinderen beter te kunnen begrijpen, volgde ik verschillende cursussen. In 2019 besloot ik te starten met de opleiding Verzorgende Individuele Gezondheidszorg (VIG). Na het behalen van mijn diploma in 2021, ben ik meteen aan de slag gegaan bij buro Nexus om mijn kennis en vaardigheden in de praktijk te brengen.
Ik heb gewerkt op een dagbesteding voor GGZ patiënten en ouderen met psychogeriatrie, die zich bevond op een boerderij. Het was een uitdagende, maar bevredigende baan. Ik werkte op een groep met 12 dementerende patiënten, wat extra lastig was vanwege de onvoorspelbaarheid van de boerderij. Ik voelde dat ik niet genoeg tijd had om echt iets te betekenen voor mijn patiënten. Daarna besloot ik om te werken met verstandelijk gehandicapten. Ik begon op een EMB groep met jongeren en later bij ouderen die ook dementeerden.
In het begin had ik geen ervaring met de ADL-zorg (algemene dagelijkse levensverrichtingen). Om deze reden besloot ik een tijdje te werken op een zorgafdeling waar ik me richtte op de ochtendzorg. Dit gaf me de mogelijkheid om de ADL-zorg beter te begrijpen. Bij buro Nexus begon ik meteen te werken in de gehandicaptenzorg, waar ik me richtte op twee structuurgroepen. Het werken met deze groepen was voor mij niet nieuw, omdat het soortgelijk werk is als wat ik thuis doe voor mijn kinderen. De EMB-zorg was echter wel nieuw voor mij. Ondanks dat ik er geen ervaring mee had, vond ik het werk erg mooi. Het maken van connecties met mensen die niet kunnen praten, gebeurde voornamelijk door middel van aanraking, bewegingen en handgebaren te maken en het aflezen van hun ogen om te zien hoe zij zich voelen.
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) beschouwt gezondheid als volledig welzijn op lichamelijk, sociaal en geestelijk gebied. Zelf vind ik de visie van Margret Huber op gezondheid interessant. Zij heeft onderzoek gedaan naar ‘positieve gezondheid’ en stelt dat gezondheid breder is dan alleen de afwezigheid van ziekte en klachten. Het draait om elementen als veerkracht, zingeving en zelfmanagement. Hoewel mensen meer dan alleen hun aandoening zijn, wordt er vaak de meeste aandacht besteed aan hun klachten en gezondheidsproblemen en hoe deze op te lossen zijn. Positieve gezondheid benadert de situatie vanuit een ander perspectief. Het richt zich niet op de ziekte, maar juist op de persoon zelf, zijn of haar veerkracht en wat voor hem of haar betekenisvol is in het leven.
Ik heb het gevoel dat mensen te snel worden afgeschreven als ze niet als ‘gezond’ worden beschouwd, terwijl ze in de juiste omgeving en met de juiste middelen tot zoveel in staat zijn. De geestelijke gemoedstoestand is immers verbonden met iemands gezondheid en zingeving. Gelukkig zien steeds meer mensen het belang van ‘positieve gezondheid’ in en implementeren meer gemeenten dit idee in hun zorginstellingen. Ook ik hoop bij te dragen aan deze ontwikkeling door mijn patiënten een positievere instelling te geven en zo hoop voor de toekomst te bieden. Ik moedig hen aan om het glas halfvol te zien en dit kan al met kleine veranderingen worden bereikt, zoals een complimentje geven of aandacht schenken aan iemand die zich eenzaam voelt. Het kan een groot verschil maken!
Voorheen werkte ik graag in de gehandicaptenzorg. Wat bekend is maakt bemind! Inmiddels heb ik ook gewerkt in de thuiszorg en op een PG-afdeling, wat ik ook leuk vind. Eerlijk gezegd ben ik geïnteresseerd in alle aspecten van de zorg. Door te detacheren blijf ik nieuwe dingen leren en op dit moment werk ik met twee patiënten die in de laatste fase van het leven zijn, wat ik als bijzonder werk beschouw. Na een uur met hen te hebben doorgebracht, voel ik me voldaan. In de toekomst zou ik ook graag in een hospice willen werken en als verpleegkundige in een ziekenhuis aan de slag willen gaan. Kortom, ik ben nog lang niet uitgeleerd!
Morgen een nieuwe uitdaging.
Zo snel kan het gaan bij buro Nexus.
Wanneer kom jij langs?
