Ik ben voor buro Nexus eerst 14 jaar bij Parnassia in dienst geweest, in de kinder- en jeugdpsychiatrie. Daarna heb ik zeven jaar bij een ander detacheringsbureau in de zorg gewerkt. Deze keuze heb ik toen bewust gemaakt. In 2009 heb ik namelijk mijn GZ-registratie gehaald. Dat is een brede opleiding, je kan er overal mee terecht. Dat was echter niet zo, want ik kende alleen de kinder- en jeugdpsychiatrie. Toen heb ik de overstap gemaakt naar detachering, met als doel om aan de slag te gaan met andere doelgroepen, leeftijden en organisaties. Ik wilde eens kijken hoe bij andere organisaties het werk ingericht werd en wat ik daar aan bij kon dragen. Toen heb ik bij het vorige detacheringsbureau een aantal projecten gedaan. Dat was echter een vrij groot bureau, met veel vaste contacten en daardoor ook vaste contacten vanuit waar ze functies aanbieden. Ik was benieuwd hoe dit ging bij een andere detacheerder, en ben toen terecht gekomen bij buro Nexus. Na een eerste gesprek met een Talent Master leek mij dat een hele goede overstap.
De afwisseling spreekt mij het meest aan. Je komt bij een nieuwe organisatie en dan moet je weer even uitvinden hoe alles daar gaat. Je hebt natuurlijk wel je eigen krachten die je overal mee naartoe neemt, maar ik vind het leuk en uitdagend om te blijven zoeken naar wat er bij deze organisatie van me verwacht wordt, waar de focus op ligt en wat ik zelf kan inbrengen. Dat past wat mij betreft echt bij detacheren.
Precies. Mijn eerste project bij buro Nexus was bijvoorbeeld in de VVT, dus daar werkte ik met mensen met onder andere Alzheimer, dementerenden, ouderen. Daarbij betwijfelde ik van te voren al of dat echt mijn doelgroep was. Dat heb ik toen ook meteen met buro Nexus besproken. Ik wilde daar wel starten, maar ik wilde wel uitzoeken of het bij me paste, of ik er wel genoeg van mezelf in kwijt kon. En die vrijheid kreeg ik ook. Ik kon na drie maanden met zekerheid zeggen dat deze doelgroep niet voor mij weggelegd was. En dat vind ik ook wel weer de winst. Anders blijf je je altijd afvragen of het wel of niet iets voor me is, en nu heb ik kunnen ervaren dat dat niet zo is.
Dat verschilt wel per project. De organisatie waar ik nu werk was echt nog zoekende, omdat ze net de teams anders samen hebben gesteld. Daardoor had ik in het begin van dit project vooral regiebehandelaarstaken. Het was vooral structureren, wie komt er onder mijn verantwoordelijkheid als regiebehandelaar. Nu begint het werk ook steeds meer inhoudelijk te worden. Dat ligt ook aan wat ik zelf inbreng. Ik wil bijvoorbeeld niet alleen bij crisissen betrokken worden, ik wil graag ook zelf cliënten waarbij ik regiebehandelaar ben. Daar kan ik zelf ook vorm aan geven, door collega’s te laten weten dat ze mij kunnen inplannen bij een gezamenlijk gesprek. Er is nu stuk meer in balans in de administratieve taken en het echte behandelen. Als regiebehandelaar zit ik nu op ongeveer 56 patiënten en daarnaast heb ik negen lopende behandelingen die ik zelf uitvoer. Ik behandel dan voornamelijk de specialistische gevallen, bijvoorbeeld waar sprake is van schematherapie of complexe EMDR. Ik haal nu absoluut genoeg professionele voldoening uit mijn werk.
Wat ik fijn vind aan het detacheren bij buro Nexus is dat er ook ruimte is voor overleg. Ik word niet zomaar ergens aan het werk gezet, er wordt echt besproken waar ik naar op zoek ben, en of ik dat kan vinden binnen mijn huidige werkomgeving of dat daarvoor andere dingen nodig zijn. Er is altijd ruimte voor overleg, dat vind ik heel prettig.
Nou, bijvoorbeeld de ruimte die ik kreeg om bij mijn eerste project te stoppen. Ik had een weloverwogen besluit genomen en die keuze de nodige aandacht gegeven. Het was niet dat ik de daar koffie niet lekker vond en daarom wilde stoppen, haha. De doelgroep paste niet bij mij en toen zijn we samen verder gaan kijken. Dat vond ik heel fijn. En dit was natuurlijk ook de motivatie om te gaan detacheren, om juist bij verschillende doelgroepen en organisaties te werken. Zo kom je er achter wat wel en niet bij je past. Ouderen zijn het dus niet voor mij, maar er blijft natuurlijk nog genoeg over!
Ik vind het prettig dat er ook ruimte is om individuele afspraken te maken. Het is bijvoorbeeld gebruikelijk dat je HR Fieldmanager om de zoveel weken contact opneemt om te vragen hoe het gaat. Ik heb daar niet altijd behoefte aan en heb met mijn HR Fieldmanager andere afspraken gemaakt. Dat is voor mij werkgeluk, dat de mogelijkheid er is om te werken zoals ik dat prettig vind. Ik wil nog wel vrijheden voelen, namelijk.
Dat ligt denk ik wel aan de persoon, en in wat voor levensfase iemand zit. Als je dezelfde motivatie hebt als wat ik had, verder willen kijken waar je nog meer je ei in kwijt kan, dan is detachering een goede uitkomst. Bij buro Nexus heb je wel de stabiliteit van een vast contract, anders dan bijvoorbeeld een ZZP’er. Ik heb in het verleden ook als ZZP’er gewerkt, en ik kan zeggen dat detacheren voor mij veel fijner voelt. Het biedt een goede basis voor een fijne werkomgeving.
Morgen een nieuwe uitdaging.
Zo snel kan het gaan bij buro Nexus.
Wanneer kom jij langs?
